ಅತ್ತೇ ಮಾವರಿಗಂಜಿ
ಸುತ್ತೇಳು ನೆರೆಗಂಜಿ
ಮತ್ತೇ ಪತಿ, ಭಾವ
ಮೈದುನರಿಗಂಜಿ
ಅವರಿಗಂಜಿ, ಇವರಿಗಂಜಿ
ಅಂಜಿ, ಅಂಜಿ
ಅಳುಕುತ್ತಲೇ ಬಾಳುವ
ಕರ್ಮ ಬೇಡ ಮಗಳೇ
ಎಲ್ಲರಿಗಂಜಿ ಬಾಳಿದವರೆಲ್ಲ
ಕಾಲನ ಛಾಯೆಯ
ತಿಮಿರವಾದರು
ಹೊಸಲಿನಾಚೆಯ
ಬೆಳಕ ಕಾಣದಾದರು
ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟ ಹಣ್ಣಾಗಿ
ಕೊಳೆತು ಹೋದವರು
ಕೊಟ್ಟಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಹೀರುವ
ಪಾರದರ್ಶಕವಾದರು
ಪುಟಿದೆದ್ದು ನಿಲುವ
ಚೆಂಡು ನೀನು
ಪಡೆದದ್ದನ್ನೆ ಕೊಡುವ
ದರ್ಪಣ ವಾಗೇ
ಭೂಮಿತೂಕದ
ತಾಳ್ಮೆಬೇಡ ಕಣೆ
*****
ಸದಾಶಿವನಿಗೆ ಹೀಗೆ ಹುಚ್ಚನಾಗಿ ಅಲೆಯುವ ಅಗತ್ಯ ಖಂಡಿತಕ್ಕೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೊಂದು ಹಿತ್ತಿಲು ಮನೆಯೂ, ಹಿತ್ತಿಲಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಫಲ ಕೊಡುವ ಗೇರು ಮರಗಳೂ ಇದ್ದವು. ದಿನಕ್ಕೆ ಸಾವಿರ ಬೀಡಿ… Read more…
ಆ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ಬಾಗಿಲು ಯಾವಾಗಲೂ ಇಕ್ಕಿರುವುದು! ನನ್ನ ಓದುವ ಕೋಣೆಯ ಕಿಡಿಕೆಯೊಳಗಿಂದ ಆ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲು ಕಾಣುವುದು. ನಾನು ಕಿಡಿಕೆಯೊಳಗಿಂದ ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಅತ್ತ ಕಡೆ… Read more…
ಮೃದುವಾಗಿ ಯಾರೋ ತೋಳು ತಟ್ಟಿದಂತಾಯಿತು. ಪುಸ್ತಕದಿಂದ ತಟ್ಟನೆ ತಲೆ ಎತ್ತಿದಳು ಲಿಂಡಾ. ನೀಲಿಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಮೂಡಿತ್ತು. "ಮದರ್ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ..." ಅಷ್ಟೇ ಹೇಳಿ ಮೇರಿ ಸಿಸ್ಟರ್ ಹೊರಟರು. ಅವಳ… Read more…
"ಒಳ್ಳೇದು, ಅವನನ್ನು ಒಳಗೆ ಬರಹೇಳು" ಎಂದು ಪ್ರೇಮಚಂದನು- ಘನವಾದ ವ್ಯಾಪಾರಸ್ಥನು- ಆಢ್ಯತೆಯಿಂದ, ತಾನು ಆಡುವ ಒಂದೊಂದು ಶಬ್ದವನ್ನು ತೂಕಮಾಡಿ ಚಲ್ಲುವಂತೆ ಸಾವಕಾಶವಾಗಿ ನುಡಿದನು. ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ವೃದ್ಧ… Read more…
ಕರೀಮನ ಹತ್ತಿರ ಒಂದು ಪಿಟೀಲು ಇದೆ. ಅದನ್ನು ಅವನು ಒಳ್ಳೆ ಮಧುರವಾಗಿ ಬಾರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬಾರಿಸುತ್ತ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಭಾವಾವೇಶದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ಕರೀಮನ ಪಿಟೀಲುವಾದವೆಂದರೆ ಊರ ಜನರೆಲ್ಲರೂ… Read more…
